Imaginations 2

Imaginations II (1986)

Imaginations II voor basbariton en piano gaat door op Imaginations I. Ook ditmaal is de tekst fonetisch en werd via dezelfde klankencirkels  als in deel 1 geconstrueerd. Absurdistisch muziektheater heeft een grotere rol gekregen. In Imaginations II draait het om de (langdurig) stervende zanger die op het podium maar door en door blijft zingen.

De grote lijn: de pianist komt alleen op en begint. De zanger zet achter het toneel een soort rituele zang in en nadert hoorbaar. Dan, met een ruk, wordt het doek opengetrokken en vorstelijk schrijdt de vocalist het toneel op, uitgedost met een reusachtige indianenhoofdtooi. Tijdens het stuk wordt een in een stoel zittende pop een ‘tegenspeelster’. De zanger probeert haar op liefdevolle manier aan het praten en aan het lachen te krijgen. In de pop zit een tonnetje dat een blèrend geluid maakt als je het ondersteboven houdt. Bij het horen van dit ‘antwoord’ is de zanger zo ’teleurgesteld’ dat hij zichzelf – overmand door verdriet – in de borst steekt met een dolk. Maar hij blijft zingen, en zingen, en zingen. Toch stort ook hij uiteindelijk neer en sleept zich al kreunend van het podium af, een desolate pianist achterlatend.

Geschreven in opdracht van het Fonds voor de Scheppende Toonkunst.

Wereldpremière: 15 juni 1986 in de Kleine Zaal van het Concertgebouw Amsterdam tijdens het Gala van de nieuwe Nederlandse Muziek in het kader van het Holland Festival 1986. Rechtstreeks uitgezonden op televisie door de VPRO.
Uitvoerenden: Lieuwe Visser, basbariton; Robert Nasveld , piano.

Bekijk het interview door Ad ’s Gravesande met Robert Nasveld over Imaginations II:

Bekijk de wereldpremière van Imaginations II door basbariton Lieuwe Visser & Robert Nasveld, piano.