2012
Mijn vrouw en ik werd in opdracht van het Fonds Podiumkunsten geschreven voor koor, accordeon, harp en slagwerk. De teksten zijn ontleend aan internet recensies over hotels en restaurants. Wereldpremière 20 april 2013 in de Nicolaï kerk te Utrecht in het kader van de Vrede van Utrecht.
Toen dirigent Fokko Oldenhuis mij vroeg om een werk voor de Utrechtse Studenten Cantorij te schrijven in combinatie met accordeon, harp en slagwerk gaf ik aan pas ja te zeggen als ik geschikte teksten gevonden had. Een paar maanden later zat ik op internet een hotel in Nantes te zoeken. Het lezen van beoordelingen – zoals vertaald met Google Translator op de websites van booking.com -gaven nogal eens veel plezier en leidden me naar het idee om beoordelingen te gaan gebruiken als teksten voor de koorwerken. Het voordeel is dat ze echt bij deze tijd horen. Het nadeel is dat ze geen enkele poëtische waarde hebben. Daarbij is elke zin asymmetrisch, dus onhandig om op muziek te zetten. Ik heb geprobeerd de teksten naar een ander plan te tillen door vaak eerst uit te gaan van muziek en woorden als materiaal te beschouwen. Zodoende lukte het om natuurlijke muzikale frasen te creëren. Het resulteerde in atypische koormuziek met een knipoog.
Het tot vervelens toe eindeloos googlen leverde uiteindelijk drie bruikbare teksten op. Lied nummer drie – ‘Mijn vrouw en ik’- werd als eerste geschreven en laat de kleinburgerlijkheid zien zoals zo veel bij internetrecensies wordt aangetroffen. De muziek is er dan ook naar.
Lied nummer een – ‘Huisdieren niet toegelaten’ – is een soort protestsong.
Te midden van al het gemopper zocht ik voor lied nummer twee naar een positieve tekst welke iets met lekkere bedden of liefde te maken moest hebben, een ‘chanson d’amour’. Wie weet is het me gelukt om toch eens een ‘oorwurm’ te schrijven, zo’n wijsje dat zich in je hoofd nestelt en er niet uit wil.
Na voltooïng kwam aan het licht dat in het eerste en het laatste lied honden voorkomen. Een merkwaardig toeval.
Bekijk en beluister de uitvoering in de Thomas Kerk in Zeist op 27 april 2014:
1. Huisdieren niet toegelaten
Hotel Aromar. Op de folder staat “huisdieren niet toegelaten”. Ik ben allergisch voor honden. De derde week van juni is er ieder jaar het europees kampioenschap van bobtails. Er zaten er wel 100 in het hotel. De stank deed me er regelmatig braken. Nooit meer Aromar.
2. We zullen zeker weer overnachten
We zullen zeker weer overnachten. Wat een prachtige hotel! Hoe prachtig de omgeving zijn! Dankzij de ligging in het midden van het bos met zijn frisse lucht kunt een veel energie. Ons verblijf was dus aangenaam – het maakte ons zo blij! De mooi ingerichte interieur maakte ons zich helemaal thuis voelen! Het eten en drinken waren heerlijk. De romantische kamer met balkon biedt een prachtig uitzicht op de bergen. Het king size bed was hemels. Minpunt (of pluspunt) zijn de dunne muren. Op de eerste nacht we gehoord een paar maken liefde luidruchtig voor meer dan een uur! Dit inspireerde snel andere paren rond ons inclusief ons zelf. We zullen zeker weer overnachten.
3. Mijn vrouw en ik
Mijn vrouw en ik hebben een fijn weekend gehad in Goes. De ontvangst was hartelijk, we gingen de eerste dag naar Neeltje Jans maar konden zonder probleem om tien uur onze fietsen in de stalling zetten. Toen we ’s avonds terug waren kregen we een prima kamer, piekfijn in orde. Het ontbijt de volgende ochtend was perfect,bijna overdadig. Het enige negatieve punt is dat de biefstuk die mijn vrouw in het restaurant bestelde erg slecht was, bijna niet te snijden en erg taai om te eten. Persoonlijk hou ik niet van honden in de ontbijtzaal en mag Van der Valk daar wat mij betreft een stokje voor steken. Verder niets dan lof en zeer zeker voor herhaling vatbaar.
Bekijk en beluister onder video ook de wereldpremière in de Nicolaïkerk in Utrecht.