Random header image... Refresh for more!

Three Pieces for Piano

Three Pieces for Piano (2002)

Gecomponeerd in opdracht van het Fonds voor de Scheppende Toonkunst voor Pascal Meyer.

Enige tijd geleden zat ik, zoals ik zo vaak doe, te mijmeren en vroeg mij af wat je als componist anno 2002 nog kunt toevoegen aan het bespelen van het binnenwerk van de piano. Zijn er nog wel preparaties aan te brengen waarvan het effect ongehoord is? Hele volksstammen hebben in die vleugel gegraaid en zijn er zelfs complete schoonmoeders in verdwenen. Zou ik daar nog iets aan toe te voegen hebben? Drie weken later ontving ik een brief van Pascal Meyer waarin hij vroeg of ik een pianostuk voor hem wilde componeren waarbij expliciet het bespelen van het binnenwerk een rol moest spelen. Bestaat toeval?

Misschien heb ik toch nog iets zinvols aan het pianorepertoire kunnen toevoegen in de vorm van een drietal korte stukken met ieder een eigen gegeven. In Rent-a-Dance , het laatste en meest ritmische stuk, staat de flageolet centraal. Deze zo genoemde boventoon ontstaat wanneer de snaar tijdens het spelen met de hand licht aangeraakt wordt.
De gedempte toon is het onderwerp van het mijmerende deel twee met als titel Intimate Integration. Deze toon heeft een heel karakteristieke, droge klank. Hij wordt verkregen door de snaren tijdens het spelen vlak achter de kam in te drukken. Buiten de wereld van de nieuwe muziek en jazz hoor je hem vaak bij griezelmomenten in thrillers.

Het gegeven van het openingsstuk is de zogenaamde Mannheimer Rakete, een gebroken drieklank die in opwaartse richting gespeeld wordt. De Mannheimer school was een groep componisten die allerlei vernieuwingen wilden. Hun voornaamste representant was Jan Stamitz (1717-1757). Eén van de nieuwste snufjes was toen de Mannheimer Rakete. Beethoven opent er zijn Sonate opus 2 nr. 1 mee. Ik heb me door dit figuurtje laten inspireren en kwam tot Drunken Mannheim Rocket waarbij de tegenspeler een Seufzer is, nog zo’n vinding van de Mannheimers. Kenmerkend voor deze melodische formule is een ‘zuchtend’ dalen van tonen.

Geschreven in opdracht van Fonds voor de Podiumkunsten voor Pascal Meyer.
Eerste uitvoering: 2 november in de Ysbreker te Amsterdam tijdens de De Suite Muziekweek 2002.

      Drunken Mannheim Rocket (Trunken Mannheimer Rakete), 1'59
      Intimate Integration, 3'47
      Rent – a – Dance, 3'42

Pascal Meyer, piano