(1985/rev. 2023)
Gecomponeerd in opdracht van het Fonds voor de Scheppende Toonkunst.
Ik ben altijd geïnteresseerd geweest in absurdisme, gestructureerde onzin, ontsporingen en gebruikte dit in sommige van mijn composities zoals Imaginations 1 & 2. In Imaginations 1 (1978) maakte ik gebruik van een imaginaire tekst en bescheiden theaterelementen. Aangezien mijn fantasie op dit gebied van lang niet was uitgeput, bestond de behoefte aan het maken van een vervolg. Het onderwerp stond me al in grote lijnen voor de geest, maar ik kwam er pas in 1985 toe dit plan te realiseren. Drie jaar daarvoor had ik mijn stijl echter dusdanig gewijzigd, dat ik niet meer terug kon naar het idioom van 1978. Uiteindelijk vond ik een soort middenweg in een door mijzelf nog niet eerder gebruikte stijl. Theater vormt daarbij een groot aandeel. Resultaat: een veel ongebreidelder muziekstuk dan Imaginations I, dat veel soberder is. Misschien lijkt het alsof de uitvoerenden veel improviseren. Het meeste is echter tot in de kleinste details genoteerd. Het kleine-tertsinterval speelt een belangrijke rol.
De constructie van de woorden is als volgt. De medeklinkers van het alfabet zijn volgens een roulatiesysteem georganiseerd, de klinkers volgens twee klankencirkels. De opzet van de tekst is dezelfde als in deel I, maar ik stond mijzelf veel meer vrijheden toe.
Het bespelen van het binnenwerk van de piano is geïnspireerd door de pianomuziek van Henry Cowell en George Crumb. Ik heb hun composities vele malen uitgevoerd.
Bekijk de lyrics en beluister de uitspraak hier.
